تفاوت دوچرخه کوهستان با دوچرخه جاده ای

دوچرخه کوهستان و دوچرخه جاده، کاملا متفاوت هستند و برای اهداف مختلفی در نظر گرفته شده اند. تفاوت های آشکاری مانند چرخ ها، قاب هاو دسته ها در میان این دو دوچرخه وجود دارد اما جزئیات زیادی هم هستند که در ابتدا به طور واضح قابل تشخیص نیستند.

تفاوت دوچرخه کوهستان با دوچرخه جاده ای در چیست؟ تفاوت اصلی در سرعت و استقامت است. دوچرخه های جاده ای برای سوار شدن در مسافت های طولانی با سرعت بالا طراحی شده اند. در مقابل، دوچرخه های کوهستان برای سواری در خارج از جاده و مسیرهای کوتاه مناسب است. هر دو این دوچرخه ها دارای انواع مختلفی هستند و برای اهداف خاصی طراحی شده اند.

در این مطلب از کراس اسپرت، به شناخت تفاوت های دوچرخه کوهستان با دوچرخه جاده ای می پردازیم. افرادی که میان خرید دوچرخه کوهستان و جاده ای مانده اند، با مطالعه این محتوا در آخر می توانند به انتخاب درستی میان این دو دوچرخه دست پیدا کنند.

همانطور که می دانید، دوچرخه انواع مختلفی دارد و دوچرخه های کوهستان و جاده ای، نیز نوعی از دوچرخه هستند. انتخاب دوچرخه مناسب، به نوع سبک زندگی فرد بستگی دارد. افراد با اطلاع از ویژگی های هرکدام از دوچرخه ها و تصمیم گیری در مورد شیوه زندگی خود، به راحتی می توانند در مورد خرید دوچرخه مناسب خود تصمیم بگیرند.

انواع دوچرخه های جاده ای و کوهستانی

مقایسه دوچرخه های کوهستان و جاده ای، بسیار دشوار است زیرا این دو سبک از انواع مختلفی برخوردارند. همه دوچرخه ها برای شرایط و سبک های مختلفی طراحی شده اند و هرکدام از آنها از تغیرات بالایی برخوردار هستند. برخی از دوچرخه ها بر سرعت و راحتی تمرکز دارند و برخی نیز برای حرکت در مسیرهای سخت طراحی شده اند. در اینجا به برخی از انواع دوچرخه های کوهستان و جاده ای اشاره می کنیم:

انواع دوچرخه های جاده ای کدام اند؟

دوچرخه های جاده که با نام دوچرخه کورسی نیز معرفی می شود، انواع مختلفی دارد. برخی از این دوچرخه ها برای سواری در جاده های آسفالته مناسب هستند و برخی دیگر به گونه ای طراحی شده اند که امکان شرکت در مسابقات را دارند.

دوچرخه های مسابقه ای: این دوچرخه ها سبک وزن بوده و قطعات به کار رفته در آن در سبک ترین حالت ممکن هستند. طراحی این دوچرخه ها آیرودینامیک بوده و بر سرعت متمرکز است. چرخ های استفاده شده در این نوع دوچرخه بسیار نازک بوده و برای سواری در تورها و زمین های شیب دار مناسب نیست.

دوچرخه های ماسه ای: این دوچرخه ها قادر به حرکت در مسیرهای ناهموار بوده و می توانند در مسیرهای طولانی، سرعت خود را حفظ کنند. قاب به کار رفته در این نوع دوچرخه ها محکم بوده و می تواند ضربه های ناشی از حرکت در مسیرهای ناهموار را دفع کند.

دوچرخه های استقامتی: از این نوع دوچرخه در مسافت های طولانی استفاده می شود. این دوچرخه در مسابقات تایم تریل جاده ای، مورد استفاده قرار گرفته و شکل آن، راحتی زیادی را به دوچرخه سوار ارائه می دهد.

دوچرخه مسافرتی: این دوچرخه برای سواری در مسافت های طولانی ساخته شده و برای استقامت و سرعت، تناسب زیادی ندارد.

دوچرخه کوهستان چند نوع دارد؟

دوچرخه های کوهستان همانطور که از نامشان مشخص است، برای سواری در زمین های پر پیچ و خم و صعب العبور ساخته شده اند. اما دوچرخه های کوهستان نیز انواع مختلفی دارند که آن ها را برای استفاده در شرایط خاصی، متمایز می کند. برخی از آن ها برای سربالایی ها مناسب هستند و برخی برای سرازیری ها. برخی نیز قادر به حرکت در هر محیطی هستند.

کراس کانتری: متداول ترین نوع دوچرخه های کوهستان، کراس کانتری است که برای پیاده روی برای مدت طولانی بسیار مناسب هستند.

دوچرخه های کوهستان دنباله دار: برای دوچرخه سوارانی که در مسیر و پیست ها حرکت می کنید، مناسب است.

دوچرخه های با تعلیق کامل: به طور معمول برای مسیرهای پیاده روی طراحی می شوند. این دوچرخه ها معمولا گران و سطح بالا هستند.

دوچرخه های دانهیل: این دوچرخه ها برای سواری در زمین های ناهموار با سراشیبی بالا و سرعت زیاد ساخته شده است. دانهیل برای کوهنوردی ساخته نشده و فقط برای پایین آمدن از سراشیبی طراحی شده است.

تفاوت دوچرخه کوهستان با دوچرخه جاده ای چیست؟

دوچرخه های جاده ای و کوهستانی، از نظر نوع عملکرد و سرعت تفاوت های زیادی باهم دارند. همچنین قطعات به کار رفته در این دو دوچرخه، بر اساس هدف و زمین مورد استفاده نیز متفاوت هستند. در ادامه تفاوت های این دو نوع دوچرخه را بررسی می کنیم:

• سرعت و سطح زمین دوچرخه سواری

اصلیترین تفاوت میان این دو سبک دوچرخه، سرعت است. دوچرخه های کوهستانی برای سواری در جاده های خاکی، سنگلاخی و برفی طراحی شده اند و در خیابان و پیاده روهای طولانی، عملکرد خوبی ندارند. در عین حال دوچرخه های جاده ای برای سواری با سرعت بالا در مسیرهای طولانی ساخته شده اند.

سرعت دوچرخه های جاده ای بیشتر بوده و در آسفالت و سطوح صاف، عملکرد بهتری دارند. یک دوچرخه جاده از پس زمین های ناهموار برنمی آید و اگر از آنها در مسیرهای سخت استفاده شود، دچار فرسودگی زودرس می شود.

دوچرخه های جاده ای حدود 10 تا 30 درصد از دوچرخه های کوهستانی سریعتر هستند و به طور متوسط با همان توان خروجی در زمین های صاف و آسفالته 15 درصد سریعتر می شوند.

• وزن دوچرخه

در ازای هر 12 پوند افزایش یا کاهش وزن، حدود 1 مایل در ساعت، اختلاف سرعت وجود دارد. وزن یک دوچرخه کوهستان full-suspension، حدود 12 پوند بیشتر از دوچرخه جاده ای است.

وزن دوچرخه های کوهستان برای پایین آمدن از سرازیری ها، باید از اندازه معمولی سنگین تر باشد. برای این منظور از فریم های سنگین آهنی که تاثیر زیادی در کاهش سرعت دارد، استفاده می شود. درعین حال دوچرخه های جاده ای باید به گونه ای طراحی شوند که وزن زیادی نداشته باشند. برای رسیدن به وزن کم در دوچرخه های جاده ای، فریم آن را از موادی مانند تیتانیوم و فیبرکربن می سازند. این کار علاوه بر کاهش وزن دوچرخه به افزایش قدرت و انعطاف پذیری دوچرخه نیز کمک می کند.

• موقعیت نشستن دوچرخه سوار

طرز نشستن دوچرخه سوار بر روی دوچرخه، بیشترین عامل تعیین کننده سرعت بیشتر از 13 کیلومتر در ساعت است. سرعت دوچرخه سواری در حالت ایستاده، مانند دوچرخه کوهستان، می تواند دو برابر کمتر از سواری در حالت خمیده باشد. به طور کلی نقش آیرودینامیک و موقعیت دوچرخه سوار، نقش زیادی در سرعت دوچرخه دارد.

موقعیت نشستن دوچرخه سوار بر روی دوچرخه های کوهستانی و جاده ای کاملا متفاوت است.

دوچرخه سواران برای بهبود حالت آیرودینامیکی دوچرخه، در وضعیتی رو به جلو قرار می گیرند. این عمل به انتقال قدرت بیشتر برای رکاب زدن نیز منجر می شود. درحالیکه افراد بر روی دوچرخه های کوهستانی به صورت صاف نشسته و استقرار بیشتری برای کنترل دوچرخه دارند.

• نوع لاستیک ها

چرخ های دوچرخه های کوهستان غالبا قطر بیشتری داشته و به واسطه آج های به کار رفته بر روی ان،  در مقایسه با دوچرخه های جاده ای، از استحکام بالایی برخوردارند. چرخ های دوچرخه جاده ای، به اندازه دوچرخه های کوهستان پهن نیستند و این به معنای اصطکاک کمتر و رسیدن به سرعت بیشتر، با تلاش کمتر است.

تماس تایرهای دوچرخه با زمین، به عنوان اصطکاک شناخته می شود. اصطکاک تایرها تحت تاثیر عوامل مختلفی از قبیل:

عرض تایر: لاستیک های عریض، تماس بیشتری با زمین دارند و درنتیجه سرعت آن ها کندتر و سنگین تر است.

فشار باد لاستیک ها: هر چه فشار باد تایرها کمتر باشد، تماس آن با زمین بیشتر شده و پدال زدن سخت تر می شود. درمقابل با افزایش باد لاستیک ها، شکل تایرها محکم شده و به کاهش انحراف لاستیک منجر می شود.

نوع لاستیک: هرچه آج به کار رفته در تایر دوچرخه بیشتر باشد، سرعت آن نیز بیشتر می شود. تایر دوچرخه های کوهستانی، دارای آج های بلند بوده و همین به استحکام بیشتر دوچرخه منجر می شود.

• سیستم تعلیق

در دوچرخه های کوهستانی برای جذب و دفع ضربه های ناشی از سواری در زمین های ناهموار، از سیستم تعلیق استفاده شده است. از طرفی، دوچرخه هایی که به منظور سواری سرعتی طراحی شده اند، از سیستم تعلیق برخوردار نبوده و به جهت جذب ارتعاشات سطح جاده، از فریمی ساخته می شود که مواد به کار رفته در آن قابلیت جذب ضربه را داشته باشد.

• ترمز دوچرخه

ترمزهای دوچرخه جاده ای در مقایسه با دوچرخه های کوهستانی، کشش کمتری دارند. معمولا ترمز دوچرخه های جاده ای از نوع ترمزهای دیسکی – مکانیکی یا کلیپر بریک هستند. ترمز به کار رفته در دوچرخه های کوهستان نیز اغلب از نوع V-brakes یا دیسکی – مکانیکی می باشند. برای آشنایی با انواع ترمز دوچرخه به مطلب مربوطه در کراس اسپرت مراجعه نمایید.

شما به راحتی می توانید باتوجه به توضیحات داده شده، دوچرخه مناسب خود را انتخاب نمایید. همچنین می توانید با مطالعه راهنمای خرید دوچرخه، اطلاعات مناسبی در این خصوص پیدا کرده و بعد از انتخاب سبک دوچرخه خود، با مراجعه به وبسایت کراس اسپرت، مدل های مختلف دوچرخه را مشاهده کرده و بر اساس بودجه و نیازتان، بهترین دوچرخه را انتخاب کنید.